Door Scott Kiloby; vertaald door Pleun Vermaas
We leven in een maatschappij die ieder van ons keer op keer aanmoedigt om voortdurend te veranderen, beter te worden, op zoek te gaan naar een betere toekomst. Alleen omdat onze cultuur ons vertelt dat dit de manier van leven is, betekent nog niet dat je dit credo per se moet opvolgen. Het staat ons vrij deze cultureel verankerde gedachten op ieder moment in twijfel te trekken.
Stop even en merk de ruimte op waarin het leven zich afspeelt. Het gebeurt allemaal hier, de gedachten, emoties, fysieke sensaties, kleuren, vormen en geluiden. De gedachten lijken ons te vertellen dat we ik-jes zijn die in de tijd leven met een verleden en toekomst; ik-jes die nog niet helemaal gelukkig of goed genoeg zijn. We hebben dit valse geloof georven en voor waar aangenomen. Maar die gedachten komen op in diezelfde ruimte. Merk op dat ze voorbij vliegen als vogeltjes. Elke keer dat je opmerkt dat deze gedachten verdwijnen in de ruimte, stijg je uit boven het beperkte denken, dat ingegeven is door onze cultuur.
Word verliefd op het opmerken van de eenvoudige dingen,
zoals een zomerbriesje, de telefoon die rinkelt op de achtergrond, de kleuren van de tafel en de muur voor je. Als je een moment rust neemt zonder gedachten, waar zijn dan je problemen of je uitdagingen? Waar is de noodzaak om te veranderen? Zitten die in een van die vormen, kleuren of geluiden? Zitten ze in enige fysieke sensatie, als je deze gewoon voelt zoals die is, zonder gedachten? Een verontrustende gedachte, indien geloofd, kan het eind van de wereld lijken. Maar als die gedachte wegvalt, valt het probleem weg, en dan blijft enkel die fysieke sensatie of emotie over, die je dan helemaal kunt voelen en toelaten zoals die is.
Als je dit tot je belangrijkste prioriteit maakt, om op deze manier met het leven te zijn, zo intiem en aanwezig, kun je ontdekken dat niets in de ruimte van het huidige moment jouw problemen met zich meebrengt. De muur brengt ze niet mee, de geluiden die je hoort brengen ze niet mee, de fysieke sensaties brengen ze niet mee. Wat je problemen met zich mee brengt, zijn de gedachten. En gedachten zijn helemaal geen probleem!
Het zijn gedachten, die allemaal een beeld van tekort of gebrek lijken te schetsen, en ze lossen allemaal op door er gewoon rechtstreeks naar te kijken.
Elke poging die we ondernemen om onszelf te veranderen, om onszelf te verbeteren, om goed genoeg te zijn, komt doordat we zo’n gedachte, die voorbij vliegt als een vogel, voor waar aannemen. Het meer radicale en transformerende werk komt voort uit het onderzoeken van deze leugens, in plaats van eraan overgeleverd te zijn.
Waarom zou je wachten tot Nieuwjaar met goede voornemens? De oplossing voor je problemen ontspruit hier en nu in dit soort onderzoek. Wachten op wat dan ook, betekent eigenlijk, dat je er weer instinkt. Je neemt het idee dat je een ik-je bent dat nog niet goed genoeg is, voor waar aan.