Een eenvoudige stilte

Door Scott Kiloby; vertaald door Pleun Vermaas

Ik wens je een eenvoudige stilte van binnen

Van waaruit je vrijuit kunt creëren, omwille van de pure pret, zonder gehechtheid 

Waar je van nature al wat je overkomt vergeeft en een ieder die je pijn doet

Waar je open blijft staan om te kijken naar al dat komt en gaat

Waar elke emotie oprecht welkom is

Waar iedere gedachte als een onschuldig vogeltje is dat door een ruime, warme hemel vliegt

Waar het je niet langer uitmaakt of mensen je aardig vinden of dat er van je wordt gehouden

Waar je eindelijk zult ontdekken wat het woord ‘authentiek’ écht betekent, zonder dat je daar ook maar een flintertje bewijs voor hoeft te leveren

Een stilte van waaruit je spontaan en onbeschaamd kunt spreken en jezelf mag uiten

Een stilte die op ieder moment kan exploderen in geluid en woede, gewoon omdat er geen regels zijn over wie je moet zijn of wat je moet doen en laten

Waar je niet langer bang bent om te voelen wat je zou kunnen voelen als iemand het niet met je eens is

Waar je lekker in je eigen velletje kunt zitten, zonder naar de volgende oplossing te snellen, wat dat ook wezen mag

Waar je naar niets meer verlangt dan wat je al in je hebt en je toch openstelt voor alle mogelijkheden die het leven biedt

Dat je er schik in mag hebben en plezier ervaart, zonder je daar schuldig over te voelen

En wanneer de tijd is gekomen dat jij komt te overlijden, moge dan de stilte die er al die tijd al was, voor altijd bij je blijven

Dat is wat ik je oprecht toewens