Het Verre Oosten en Westen verenigd: door zelfonderzoek naar de oplossing voor pijn? De Kiloby Inquiries flikken het!

Door Scott Kiloby; vertaald door Pleun Vermaas

De benadering van de westerse geneeskunde om chronische rugpijn te behandelen wordt nu onder de loep genomen doordat radicale denkers zoals John Sarno, een medische pionier, non-conformist en auteur van ‘Mind Over Back Pain’, het op de agenda hebben gezet. John had afstand genomen van een grote groep doktoren, omdat hij vond dat het medische model voor de behandeling van rugpijn tekortschoot.

John kwam met een wetenschappelijke diagnose, T.M.S. (Tension Myoneural Syndrome) genoemd, wat neerkomt op wat velen van ons intuïtief al aanvoelen: dat er een verband  is tussen onze ervaringen van lichaam en van geest. De conventionele geneeskunde kijkt bij behandeling alleen naar het lichaam, zonder de mentale en emotionele stressfactoren in het leven van de cliënt daarbij te betrekken. Sarno had kritiek op deze traditionele behandelmethodes, die rust, lichaamsbeweging, fysiotherapie en/of chirurgie behelsden. Sarno’s theorie komt gedeeltelijk hierop neer: dat de pijn er is als afleiding voor onderdrukt emotioneel materiaal. Bovendien als cliënten inzien dat de pijn geen ander doel dient dan dit, zullen de symptomen vanzelf verdwijnen.

We zien dit terug in de Kiloby Inquiries: als we het onderdrukte mentale en emotionele materie op laten komen en we ons er bewust van worden, dan hebben de hiermee verbonden fysieke sensaties de neiging op te lossen. De pijn verwijst vaak naar onverwerkte kwesties en fungeert voor ons als een poort waarmee we toegang krijgen tot de bijbehorende gedachten en emoties. Dan, als die rompslomp bewust wordt gezien, kan de pijn weggaan. Dit fenomeen, dat ik en vele anderen die KI hebben gedaan uit eerste hand hebben ervaren, bevestigt de theorie van Sarno.

Nou wil ik niet al te extreem gaan hier. Mijn eigen ervaring met rugpijn heeft me geleerd dat de westerse geneeskunde sommige dingen goed heeft gedaan. Een keer bijvoorbeeld, toen ik in acute pijn verkeerde, moest ik pijnstillers nemen. Iets waar ik me tegen verzette, omdat ze in het verleden voor mij een verslavend middel waren. Mijn verzet veroorzaakte problemen, waardoor ik invaliderende pijn kreeg.

Door een proces van inquiry, wat inhield dat ik soms KI deed met een pil voor mijn neus, was ik uiteindelijk in staat om de pijnstillers zoals voorgeschreven te gebruiken. De pijnstillers zorgden ervoor dat ik door de ergste pijn heen kwam. De sleutel voor mij was echter om, zodra de ergste pijnaanvallen inmiddels wat naar de achtergrond waren verdwenen, over te stappen op minder schadelijke alternatieven. Zo ging ik van pijnstillers naar Xanax en van Xanax naar Gabapentine. De mogelijkheid om pijnstillers te vervangen, heeft me in staat gesteld erop te bouwen wanneer het echt nodig is, zonder er verslaafd aan te raken.

Wat betreft behandelingen en operaties is er een groeiend debat gaande. Men zegt dat ze vaak niet werken bij chronische rugpijn. Medicatie helpt wel, maar slechts voor korte duur. Het is geen permanente oplossing. Ik ben er niet op uit om met een definitief en omvangrijk standpunt te komen over de werkzaamheid van behandelingen en operaties bij rugpijn – ik ben immers geen dokter en ieder mens is anders. Wat ik wel zeg is dat het integreren, van een grondige spirituele of therapeutische aanpak een manier is om met weinig risico en een hoge beloning deze chronische pijnproblematiek aan te pakken. Hou ook in het oog dat er geen toverpilletje bestaat; dat dieet, lichaamsbeweging of andere vormen van beweging (zoals yoga of chi gong) eveneens deel uit kunnen maken van de aanpak. 

Ik heb ervaren dat de Kiloby Inquiries van vitaal belang zijn geweest om mij te helpen mijn rugpijn dragelijk te maken. Door volledig te vertrouwen op bepaalde KI-technieken kon ik het ontwikkelingstrauma uit mijn kindertijd, evenals het transgenerationele trauma en het collectieve trauma aan de basis van mijn rugpijn aanpakken en uit de weg ruimen. Tegenwoordig is de ondraaglijke pijn, die regelmatig een 8, 9 of 10 scoorde op mijn pijnschaal en uitdraaide op ritten naar de Spoedeisende Hulp, gereduceerd tot een simpele sensatie in mijn ruggengraat. Uiteindelijk hoop ik het gesprek over pijnbehandeling, specifiek voor chronische rugpijn, op gang te brengen. Door het werk van John Sarno te integreren met KI, een evenwichtige levensstijl en de nederigheid om indien nodig medicatie te slikken, kunnen we wellicht wonderen verrichten om chronische pijn te verminderen of zelfs helemaal uit te bannen.

Wil jij een-op-een werken met Scott Kiloby aan chronische pijn? (let op: in het Engels!) Klik hier